Zanim rozpoczniesz Czytelniku partię prawdziwego Go, warto byś zapoznał się z uproszczonymi zasadami tej gry, czyli Atari-Go. Jako sprzęt może posłużyć na początek kartka papieru z wyrysowanymi na niej 9 pionowymi i 9 poziomymi liniami i dwa ołówki.

Diagram 1

Celem w Atari-Go jest złapanie choćby jednego piona przeciwnika. Gracze stawiają na przemian po jednym pionie na przecięciach. Grę rozpoczyna gracz z czarnymi pionami. Pion postawiony na przecięciu posiada oddechy, którymi są przecięcia przylegające w poziomie lub w pionie do miejsca zagrania piona. Raz postawionego piona nie przesuwa się. Oddechy trzech przykładowych pionów oznaczone są na diagramie 1 trójkątami. Pojedynczy pion nie może mieć jak widać więcej niż cztery oddechy. Poza planszą oddechów nie ma, dlatego pion postawiony na brzegu ma tylko trzy oddechy, a w rogu dwa.

Diagram 2

Jeżeli jednak pion zostanie połączony z innymi, łańcuch w ten sposób powstały może mieć więcej oddechów. Oddechem łańcucha jest każde przecięcie przylegające w poziomie lub w pionie do któregokolwiek kamienia w łańcuchu. Ilustruje to diagram 2. Biały łańcuch pośrodku stanowią trzy połączone ze sobą piony; łańcuch ten posiada aż 8 oddechów. Inny łańcuch to trzy czarne piony po prawej. Mają one jednak tylko 3 oddechy oznaczone trójkątami. Warto zwrócić uwagę na to, że dwa oddechy zostały czarnym pionom zabrane przez białe piony stojące w rogu. Wynika z tego zasada mówiąca, że kamień przylegający do nieprzyjacielskich pionów odbiera im oddech. Należy jednak być przy tym ostrożnym, bowiem stawiając kamień w oddech przeciwnika sami pozbawiamy się także co najmniej jednego oddechu, a ruch należy teraz do przeciwnika...

Po lewej stronie widzimy trzy czarne piony, które nijak nie są ze sobą połączone. Każdy z tych pionów ma cztery oddechy. Aby wszystkie te piony połączyć ze sobą jednym ruchem w łańcuch, czarny musiałby zagrać w punkt oznaczony kwadratem. Jak sądzisz czytelniku, ile oddechów miałby ten nowy łańcuch? (Odpowiedź na następnej stronie).